Οι φυλές του κόσμου

Τη μέρα εκείνη την αρχαία

των προπαππούδων η παλιά τρελοπαρέα
αποβιβάστηκε με μπόγους και μπαούλα
στου κάβο Μπλούμ τη χρυσορόδινη μυτούλα.
Δεν είμαστε Ζουλού, στίχοι Μ. Κριεζή

Πολλές φορές η προσέγγιση θεμάτων που αφορούν στο «εγώ και ο άλλος» στην προσχολική ηλικία, αφορά σε δραστηριότητες γύρω από την οικογένεια, τη γειτονιά και στον κοινωνικό περίγυρο.

Στο σπίτι των μικρών, προσπαθούμε να φτάσουμε και λίγο παραπέρα, θέλοντας να χτίσουμε τις βάσεις  για αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους και άλλους πολιτισμούς ώστε αργότερα τα παιδιά μας να είναι πολίτες του κόσμου.

Ένα παιδί που έρχεται σε επαφή με τον πολιτισμό άλλων λαών σε πολύ μικρή ηλικία, χτίζει επίσης τα θεμέλια για την μετέπειτα προσέγγιση της ιστορίας ή της γεωγραφίας.

Οι απόκριες στάθηκαν μια πολύ καλή αφορμή για να κάνουμε ένα…ταξιδάκι στις φυλές της γης.

Φτάσαμε λοιπόν μέχρι την Αφρική και …μεταμορφωθήκαμε σε Ζουλού.

Η χρήση εποπτικού υλικού αλλά και ηχητικών ερεθισμάτων μας έβαλαν αμέσως στο κλίμα και η τάξη μας δεν άργησε να μεταμορφωθεί σε …Ζουλουλαντ.

Τα παιδιά κατασκεύασαν τις δικές τους μάσκες και κουστούμια καθώς και τυμπανάκια, που μας έβαλαν στο ρυθμό των αφρικάνικων ρυθμών.  Στη συνέχεια κατασκευάσαμε μια αφρικάνικη καλύβα και μετά από όλο αυτό το παιχνίδι, καθίσαμε εκεί παρέα, να ξαποστάσουμε.

"Τα ταμ-ταμ μες τη ζούγκλα ηχούνε"...

Στο τέλος, το αγαπημένο τραγούδι απο τη "Λιλιπούπολη" «δεν είμαστε Ζουλού»,  μας μεταμόρφωσε σε Παπούα και κάνοντας ένα πέρασμα από τη χώρα της…φαντασίας, "επιστρέψαμε" στο σπίτι των μικρών χαμογελαστοί, μα και σοφότεροι. 

Μιας και που αυτού του είδους τα … ταξίδια, πέρα από τη διασκέδαση που μας προσφέρουν, μας βοηθούν να καταλάβουμε πως σε αυτό τον πλανήτη δεν είμαστε μόνοι, πως κάθε λαός έχει δικά του ήθη, έθιμα, δικό του τρόπο ζωής .

Αυτό όμως που ίσως είναι και το πιο σημαντικό, είναι να κατακτούμε σιγά-σιγά τη λογική, του ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και ανεξάρτητα του χρώματος και του τόπου καταγωγής τους έχουν ίσα δικαιώματα.